بررسی برداشت مکانیکی زیتون روغنی توسط چهار نوع ماشین برداشت

امروزه یکی از مشکلات عمدۀ تولید زیتون چیدن میوه از درخت است.  هزینه های برداشت سنتی زیتون روغنی حدود نیمی از درآمد تولید آن را شامل می شود.  انتخاب روش مناسب برداشت به روش کاشت درختان، توپوگرافی زمین باغ، نیروی کارگری، وضعیت اقتصادی و اجتماعی و نیز رقم و جثه درخت بستگی دارد.  در این تحقیق برداشت مکانیکی دو رقم زیتون روغنی شامل رقم زرد و روغنی محلی به ترتیب در باغ شرکت خندان واقع در منطقۀ طارم سفلی استان قزوین و باغ زیتون شرکت اتکا واقع در شهرستان رودبار استان گیلان توسط چهار نوع ماشین برداشت شامل؛ 1- تکانندۀ شاخه تراکتوری، 2- تکاننده شاخه انفرادی، 3- دستگاه شانه ارتعاشی نیوماتیکی و 4- دستگاه شانه چرخشی الکتریکی در دو زمان مختلف در فصل برداشت زیتون روغنی با شاخص­های رسیدگی میوه 5/3 (زودتر از موعد مناسب) و 5/4 (موعد مناسب برداشت زیتون روغنی) مورد بررسی قرار گرفت.  پارامترهای درصد ریزش میوه، کارایی عملیات برداشت، مدت زمان عملیات برداشت مکانیکی و صدمات وارد شده به درخت اندازه­گیری شد.  نتایج نشان داد که شاخص رسیدگی میوه اثر معنی­داری بر درصد ریزش میوه زیتون رقم زرد نداشت، لیکن برای رقم روغنی محلی در سطح احتمال 1 درصد معنی­دار بود.  نوع ماشین اثر بسیار معنی­داری (در سطح احتمال 1درصد) بر پارامترهای عملکردی برداشت مکانیکی داشت.  بهره­وری برداشت دستگاه­های تکاننده شاخه تراکتوری، تکاننده شاخه قابل حمل، شانه ارتعاشی بادی، شانه چرخشی الکتریکی و روش سنتی برای رقم زرد باغ شرکت خندان به ترتیب 72/130، 36/93، 73/50، 57/40 و 15/22 کیلوگرم در ساعت بود.  مقادیر متناظر برای رقم روغنی محلی باغ شرکت اتکا به ترتیب 28/96، 97/57، 43/22، 26/23 و 50/12 کیلوگرم در ساعت بود.